Έχασε χρόνο στο παιχνίδι της στο Αιγάλεω η Καλαμάτα και μοιραία δυο βαθμούς

Οι παικταράδες αυτή τη φορά δεν ξελάσπωσαν την ομάδα, ούτε τον Αναστόπουλο. Γιατί όσο παικταράδες και αν είναι πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο, μια καθοδήγηση, δουλεμένες καταστάσεις που θα εφαρμόζονται στο γήπεδο…

Η Μαύρη Θύελλα στο Αιγάλεω παρουσίασε συνολικά και σε όλα τα επίπεδα μέτρια εικόνα. Μοιραία άφησε δυο βαθμούς απέναντι σε ένα απλά μαχητικό και αγωνιστικό αντίπαλο χωρίς ιδιαίτερες αρετές. Και χωρίς αδειοδότηση… Εμφάνισε σύνδρομα ομάδας, αφενός εγκλωβισμένης σε αμυντική φιλοσοφία στο παιχνίδι της, αφετέρου δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, χωρίς πάθος, ενέργεια, δύναμη…

Κι αν ομολογουμένως το σύστημα έχει αλλάξει, γεγονός προς τη θετική κατεύθυνση, δεν παίζει δηλαδή πια η Καλαμάτα με τρεις στο κέντρο της άμυνας, παρά με έναν παραπάνω στη μεσαία γραμμή, αυτή η τακτική δε συνοδεύτηκε από πίεση, προς τον αντίπαλο στο «Στ. Μαυροθαλασσίτης».

Σχεδόν σε όλο τον αγώνα η Καλαμάτα δεν έβαλε ποτέ δύσκολα στο Αιγάλεω. Στα πρώτα 27’ δεν έκανε τελική (!!!). Αποκορύφωμα η μη αντίδρασή της όταν δέχτηκε την ισοφάριση στο 53’. Το «Σίτι» ήταν πιο αποφασισμένο και μαχητικό στην επανάληψη και πήρε το θετικό αποτέλεσμα.

Δυο-τρία λεπτά – κυριολεκτούμε – έπαιξε μπάλα η Μαύρη Θύελλα στο α΄ μέρος, έκανε ωραίους συνδυασμούς και πίεσε και είχε δοκάρι και το γκολ… Έστω και να το έπνιξε ο τερματοφύλακας. Αυτό ήταν μόνο και ένα σουτ του Ντιγκινί στο 89’ καθαρά ατομική προσπάθεια ελάχιστα άουτ.

Έλειπε το νεύρο και η ψυχή. Στην επανάληψη είδαμε να αποσύρεται ο Αναστασόπουλος που πάντως δεν ήταν κακώς στο χώρο του, όσο έπαιξε στο α΄ μέρος, αλλά είχε κίτρινη κάρτα και στη θέση του μπήκε ο Μπακαγιόκο, που δεν έδωσε τελικά καμία ενέργεια και δυναμική στα χαφ, εξυπηρέτησε απλά η αλλαγή αυτή περισσότερο ανασταλτικές λογικές  αντί να μπει ένας παίκτης μεσοεπιθετικός (Ντιγκινί, Ξενιτίδης), να ζητήσει η ομάδα γρήγορα το 2-0 να «κλειδώσει» τη νίκη και μετά ας γεμίσεις πίσω αμυντικούς…

Χάνει χρόνο η Καλαμάτα…

Ο προπονητής του Αιγάλεω ο Χαραλαμπίδης, έκλεισε τα πλάγια, κάθετες η Καλαμάτα δεν είναι εμφανώς δουλεμένη να βγάζει, τη βραχυκύκλωσε στο α΄ μέρος, πίεσε σε όλο το γήπεδο η ομάδα του στην επανάληψη κατάφερε να μπλοκάρει την ντριμ-τιμ του Νίκου Αναστόπουλο, πάνε δυο χαμένοι βαθμοί και η ευκαιρία να δείξει από πολύ νωρίς η καλαματιανή ομάδα ότι είναι το αφεντικό στον όμιλο.

Και επειδή είναι ακόμα πολύ νωρίς, επισημαίνουμε και αυτό… Να γίνει σαφές και στους παίκτες ότι χρειάζεται να καταθέτουν περισσότερο ποδοσφαιρικό εγωισμό στο τερέν…

Αγωνιστικά, για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, το είχαμε επισημάνει και με τον Παναργειακό, όταν δέχεται γκολ η Καλαμάτα και δη την ισοφάριση, αργεί να αντιδράσει… Με τον Παναργειακό έκανε κανά 20λεπτο να βρει τα πατήματά της και χθες στο Αιγάλεω, έδειξε τα ίδια σύνδρομα όταν ο Καρβούνης πέτυχε το 1-1 στο 53΄. Για μεγάλο διάστημα η Καλαμάτα έδειχνε κομμένη στα δυο με φορτωμένη στα τελευταία λεπτά την επίθεσή της αναζητώντας τον… έναν που θα την ξελασπώσει, με όποιο τρόπο, αρκεί να το κάνει…

Στο τέλος… τρεχάτε ποδαράκια μου αλλά… μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…

ΚΟΤΣΑΡΗΣ: Γενικά θεατής. Δεν φέρει ευθύνη στο γκολ, η μπάλα κόντραρε σε αμυντικό και άλλαξε πορεία, αδύνατο να αντιδράσει.

ΟΥΕΣ: Μαχητής, φιλότιμος… Ανεβοκατεβαίνει στα δεξιά, παλεύει, μέχρι εκεί…

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ: Τί κακό πράγμα με τον αρχηγό… Δε μπορεί να σταθεροποιήσει την απόδοσή του. Στο πρώτο μέρος καλός ανασταλτικά αλλά και επιθετικά, με στηρίγματα μπροστά, από σέντρα δική του προήλθε το δοκάρι. Στην επανάληψη, λάθη, κακές επιλογές, υστέρησε και σε βοήθειες επιθετικά.

ΣΤΡΟΥΓΓΗΣ: Μοιραίος στη φάση του γκολ. Δε διώχνει καλά τη μπάλα η οποία στρώνεται στον Καρβούνη που σουτάρει και σκοράρει έστω και με τύχη λόγω κόντρας στο πόδι του Βαλεριάνου. Δυστυχώς η φάση του 53’ στοιχειώνει την εμφάνισή του στο παιχνίδι.

ΠΙΡΙΝΕΝ: Παίκτης – ποιότητας. Σοβαρός, σταθερός, πολύ καλός.

ΜΟΡΕΪΡΑ: Περιμένουμε περισσότερα… Κινητικός στο πρώτο μέρος, σκόραρε, είχε κεφαλιά στο δοκάρι, πρωταγωνίστησε στις σημαντικότερες φάσεις του αγώνα για λογαριασμό της Καλαμάτας, αλλά γενικά σε ρηχά νερά. Μοιραία αντικαταστάθηκε στο 76’.

ΜΟΡΣΕΪ: Πολύ λίγα πράγματα, έγινε αναγκαστική αλλαγή στο 55΄, έδειξε να έχει πρόβλημα με το πάτημά του, όσο έπαιξε λίγος.

ΡΙΕΝΣΤΡΑ: Του ξαναέδωσε την ευκαιρία ο Αναστόπουλος, σε ρόλο πιο ελεύθερου στα χαφ, αλλά εξακολουθεί να κινείται σε μέτρια επίπεδα. Αποσύρθηκε στο 62΄.

ΜΠΑΡΑΛΕΣ: Θύμισε τα περυσινά… Έδωσε μάχες σώμα με σώμα, απασχολούσε μόνιμα παίκτη πάνω του, αλλά το παιχνίδι της Καλαμάτας δεν ήταν τέτοιο που θα τον αξιοποιούσε. Μια κεφαλιά όλη κι όλη εύκολα στα χέρια του τερματοφύλακα.

ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κλασσικά 6άρι μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς. Ο Σπαρτιάτης μάχεται και τα δίνει όλα. Όσα μπορεί…Βρέθηκε στο έδαφος στο τέλος του α΄ ημιχρόνου από μαρκάρισμα αντιπάλου στα καρέ, «τίποτα» έδειξε ο διαιτητής που ελέγχεται μόνο γι’ αυτή τη φάση. Σε ένα ακόμα παιχνίδι αποσύρθηκε στο ημίχρονο.

ΜΟΥΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ξεκίνησε σαν ένα εκ των δυο αμυντικά χαφ. ασταμάτητος στον άξονα, με περισσότερες πρωτοβουλίες από κάθε άλλη φορά, αλλά κακές αυτή τη φορά εκτελέσεις στα στημένα που επιχείρησε.

ΜΠΑΚΑΓΙΟΚΟ: Από το να είναι τελευταίος και να σε… πιάνει η καρδιά σου, πολλοί λένε καλύτερα ο Μπακαγιόκο να παίζει στα χαφ. Τεχνική διαθέτει, δυνατός είναι, τον έβαλε στον αγώνα από την αρχή του β’ ημιχρόνου ο Αναστόπουλος στο εύθραστο 0-1, αλλά λίγα πράγματα και ανασταλτικά και επιθετικά…

ΧΑΓΚΑΝ: Μπήκε στη θέση του Μόρσεϊ στο 55’ έπαιξε στην ίδια θέση, αριστερό χαφ-εξτρέμ, η απόλυτη παραφωνία…

ΠΑΜΛΙΔΗΣ: Μπήκε αλλαγή στο 62’. Περιμέναμε να ξεκινήσει βασικός. Δεν ήταν κακός, έπαιρνε θέσεις, έκανε κίνηση σε ένα σύστημα που «γεμίζει» ο Αναστόπουλος την επίθεση, βρέθηκε μια φορά σε θέση βολής, αλλά το σουτ που επιχείρησε ήταν ασθενές.

ΒΑΣΙΛΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ: Μπήκε στο 62’ δεν ήταν τόσο παραγωγικός και με ενέργεια όπως τις άλλες φορές, έδωσε ωστόσο πίεση από την πλευρά του τα δεξιά όπου αγωνίζεται.

ΝΤΙΓΚΙΝΙ: Άργησε να μπει στο παιχνίδι. Αλλαγή στο 76΄είχε μια καλή ατομική προσπάθεια στη μοναδική ευκαιρία της Καλαμάτας στην επανάληψη.