Τί είδα με Κηφισιά: Κερδίζει κόσμο η Μαύρη Θύελλα του Σπανού…

Για δυο λόγους δεν κέρδισε η Καλαμάτα την Κηφισιά στο ντέρμπι. Ο ένας είναι η διαιτησία. Δεν είναι μόνο το… ένοχο πέναλτι που δόθηκε και που σηκώνει πολύ συζήτηση. Η γενικότερη παρουσία του ρέφερι, τα σφυρίγματά του, τα σπρωξίματα που δεν έβλεπε σε παίκτες της γηπεδούχου, ο εκνευρισμός που προκάλεσε στον πειθαρχικό τομέα, ευνοούν αυτόν που αμύνεται και όχι αυτόν που θέλει να παίξει ποιοτικό ποδόσφαιρο. Και αφού δίνεις το πέναλτι γιατί δεν αποβάλεις τον Βαλεριάνο που υπέπεσε στην παράβαση…; Μπερδεμένος έδειχνε ο εκ Θεσσαλίας ρέφερι…

Ο δεύτερος λόγος και κατ’ εμέ σημαντικότερος – αλλά δε γίνεται να παραβλέπουμε τη διαιτησία, δυστυχώς είναι σοβαρός παράγοντας στην εξέλιξη του πρωταθλητισμού – είναι ότι δεν είχαμε χρονικά νωρίτερα στον πάγκο της Καλαμάτας τον Δημήτρη Σπανό.

Δεν λέω από πότε, δε λέω ότι είναι ο καλύτερος της κατηγορίας, λέω όμως ότι είναι κανονικός προπονητής με π κεφαλαίο μάλιστα που κατανοεί τί υλικό έχει στα χέρια του και το πώς πρέπει αυτή η Καλαμάτα να παίζει, δηλαδή κυρίαρχο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Εμφανώς πασχίζει γι’ αυτό και φαίνεται από την ομάδα που κατεβάζει και από τον τρόπο που διαχειρίζεται το παιχνίδι.

Η Καλαμάτα ήταν καλύτερη από την Κηφισιά. Καλή ομάδα, πολύ καλή μάλιστα και η Κηφισιά, αλλά οι μελανόλευκοι άξιζε να κερδίσουν. Η τύχη δυο φορές στα δοκάρια τους γύρισε την πλάτη. Μια φάση μόνο είχε η ομάδα του Λέτο άξια αναφοράς, ένα σουτ του Μιούλερ στο α’ ημίχρονο που «καθάρισε» ο Κότσαρης.

Η Καλαμάτα άρεσε… Αυτή που είδαμε σε Ηλιούπολη και χθες στην Παραλία αρχίζει ξανά να κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Το κλίμα αλλάζει. «Ώ τί κόσμος μπαμπά…» χθες στο δημοτικό στάδιο που οι φίλαθλοι ανταποκρίθηκαν και πρέπει να μείνουν, η ομάδα χρειάζεται υπομονή, ηρεμία και τον κόσμο της.

Υπάρχουν φυσικά πράγματα που πρέπει να διορθωθούν, προφανώς και με 2-3 επιβεβλημένες κινήσεις τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, κυρίως στο κομμάτι της οργάνωσης και δημιουργίας του παιχνιδιού στη μεσαία γραμμή.

Μετά το γρήγορο γκολ που πέτυχε η Καλαμάτα μόλις στο 3΄, δεν εκμεταλλεύτηκε πάντως απόλυτα το μομέντουμ για να πιέσει κι άλλο με τη φόρα που είχε στα αντίπαλα καρέ. Συνολικά όμως ιδιαίτερα στο β΄ μέρος είχε καλύτερη παρουσία και απόδοση, είχε κίνηση, σούταρε, δεν γύριζε πίσω, 12 τελικές οι 6 στο τέρμα, έναντι 2 του αντιπάλου, αλλά είπαμε κάτι λείπει στην δημιουργία…

Δεν νίκησαν οι «μελανόλευκοι», πάει και το πριμ που υποσχέθηκε ο πρόεδρος στην Ηλιούπολη, αλλά είναι σε καλό δρόμο και με Σπανό η ομάδα αποκτάει ρυθμό και ενέργεια στο παιχνίδι της.

ΚΟΤΣΑΡΗΣ: Μια φορά τον χρειάστηκε η Καλαμάτα στο 14΄ όταν ο Μιούλερ σούταρε αφύλαχτος στην περιοχή και με κόσμο μπροστά και «καθάρισε». Για το πέναλτι δε συζητάμε. Σταθερός μια ακόμη φορά.

ΟΥΕΣ: Πολύ καλός, ασταμάτητος, αποτελεσματικός και με τα σωστά στηρίγματα και ανεβάσματα στην επίθεση, σε ένα από τα οποία σουτ που επιχείρησε βρήκε το δοκάρι.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ: Ασταθής ο αρχηγός, μαχητής μεν αλλά επιβάλλεται να προσέχει. Επιθετικά λίγα πράγματα. Η παρόρμησή του είναι πολλές φορές επικίνδυνη. Μοιραίος στη φάση του πέναλτι που δόθηκε στον Τετέϊ, δεν φαίνεται να βρίσκει τον αντίπαλο, αλλά χρειάζεται περισσότερη λογική στον τρόπο που κινείται. Επιπόλαιη η κίτρινη που είδε σε φάση μακριά από την άμυνα στο κέντρο του γηπέδου. Συνέβαλε πάντως στο να περάσει και να μην ακουμπήσει ο Τετέϊ…

ΣΤΡΟΥΓΓΗΣ: Απροσπέλαστος. Ο Μάναλης φάνηκε μόνο στο… πέναλτι…

ΠΙΡΙΝΕΝ: Ζήτημα να έκανε ένα λάθος σε όλο το 90λεπτο. Και αυτός εκ των κορυφαίων και αποτελεσματικός.

ΜΟΥΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε πολύ περισσότερη δουλειά από κάθε άλλο παιχνίδι με τη φανέλα της Καλαμάτας. Κέρδισε και έδωσε μάχες, υπερβολική η αποβολή του, βελτίωσε τα στημένα του, επιθετικά και δη στην οργάνωση του παιχνιδιού είχε δυσκολίες…

ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ο μεγάλος άτυχος, βγήκε νωρίς στο 18’ λόγω τραυματισμού.

ΠΑΜΛΙΔΗΣ: Πάλεψε, με κίνηση μπροστά παίζοντας και πίσω από το φορ, και σαν φορ και αριστερά. Δεν έφτανε εύκολα η μπάλα μπροστά, έχει καλύτερα παιχνίδια στο «μελανόλευκο» ενεργητικό του

ΜΟΡΣΕΪ: Κινητικός, είχε με ωραία ατομική προσπάθεια σουτ στη δοκό, στο 69΄σουτ από την περιοχή που δύσκολα έβγαλε ο Νικοπολίδης, πέρασε μπαλιές αλλά γενικά δεν έβρισκε εύκολα χώρους να κινηθεί.

ΜΟΡΈΪΡΑ: Σκοράρει για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι και τί γκολ… Πολύ καλός στο α΄ μέρος, εγκλωβίστηκε στο δεύτερο και σταδιακά η απόδοσή του έπεσε.

ΑΛΓΚΑΡΑΝΑΖ: Έτρεξε, κινήθηκε στο χώρο αλλά δεν απείλησε…

ΚΑΤΑΛΝΤΙ: Αντικατέστησε τον Αναστασόπουλο, έπαιξε 6άρι, πολλές φορές μόνος πίσω από Μουστακόπουλο, διακρίθηκε, ανασταλτικά κυρίως, έπαιξε με μυαλό, σωστά τη θέση του, μπροστά μετρημένες στα δάχτυλα οι ενέργειές του

ΝΤΙΓΚΙΝΙ: Ίσως ο Γάλλος μπορούσε να είχε μπει νωρίτερα στο ματς, έπαιξε στο τελευταίο 20λεπτο, δεν έδωσε πάντως την πνοή που περίμενε η ομάδα.

ΜΠΑΡΑΛΕΣ: Γνώριμο παιχνίδι, με την πλάτη στο τέρμα, έδωσε μάχες αλλά μακριά από την περιοχή.