Τη δεκαετία του ΄80 και μετά την επιστροφή του στα σαλόνια της Α’ Εθνικής (υποβιβάστηκε το 1980 εξαιτίας της απόπειρας δωροδοκίας του Πέλλιου στον ημιτελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ) ο Ηρακλής έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, μιας και στο ρόστερ υπήρχε ο «Βάσια», για πολλούς ο κορυφαίος παίκτης που πέρασε ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα. Ο «Γηραιός» σε αυτή τη δεκαετία μπορεί να μη βρέθηκε ποτέ μια ανάσα από τον τίτλο, ήταν όμως στις πιο ανταγωνιστικές ομάδες, σε αυτές που έκαναν… ζημιές και βρίσκονταν στο Top 5 της βαθμολογίας.
Η μπάλα περνούσε στα πόδια του Βασίλη Χατζηπαναγή και τα υπόλοιπα είναι… ιστορία. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να δουν οι φίλοι του «Γηραιού» ξανά μια δυνατή ομάδα. Τη σεζόν 2000-01 ο Ηρακλής είχε στη σύνθεσή του ένα από τα αποτελεσματικά δίδυμα που έχουμε παρακολουθήσει στα ελληνικά γήπεδα. Τον Μιχάλη Κωνσταντίνου και τον Εμπενίζερ Χάγκαν. Από τη μια ο… Βιέρι του ελληνικού πρωταθλήματος κι από την άλλη ένα από τα πιο γρήγορα εξτρέμ. «Ο Ηρακλής ήταν ένα σχολείο για μένα, ήταν η καλύτερη κίνηση που έκανα. Με βοήθησε πάρα πολύ στη συνέχεια της καριέρας μου.
Συνδέθηκα συναισθηματικά με την ομάδα τον κόσμο αλλά και την πόλη» είχε τονίσει σε συνέντευξή του ο Κύπριος επιθετικός. Σε αυτό το ρόστερ προσθέστε τον Βλάνταν Μιλόγιεβιτς, τον Στάθη Ταυλαρίδη, τον Ιεροκλή Στοτίδη και φυσικά τον Έντερσον Φοφόνκα. Με κόουτς τον Γιάννη Κυράστα, ο Ηρακλής θα παίξει καλό ποδόσφαιρο, επιθετική ομάδα, σκληροτράχηλη, έβγαζε ωραία πράγματα στον αγωνιστικό χώρο ανεβάζοντας τις προσδοκίες όλων όσων τον ακολουθούσαν. Τον Οκτώβριο του 2020 αντιμετώπισε στο «Καυτανζόγλειο» την Καιζερσλάουτερν για το κύπελλο UEFA.
Οι «Κυανόλευκοι» είχαν να αντιμετωπίσουν τους Κλόζε, Τζοργκαέφ και Μπάσλερ και αν προσπάθησαν δεν κατάφεραν να αποφύγουν την ήττα με 3-1, με τον Κλόζε να σημειώνει το πρώτο του ευρωπαϊκό γκολ! Η ρεβάνς είχε… ηρωική πτώση, μιας και ο Ηρακλής έβαλε δύσκολα, πολύ δύσκολα στην ομάδα του Μπρέμε. Ο Κωνσταντίνου με δυο γκολ έφερε το ματς στα ίσα και ο Φοφόνκα έδωσε… ροπαλιά στο 90’+ για το 3-2. Το «Φριτς Βάλτερ» πάγωσε, όμως ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχος για μια επική ανατροπή! Ο «Γηραιός δεν προκρίθηκε, έδωσε όμως πολύτιμους βαθμούς και απέκτησε αυτοπεποίθηση για τη δύσκολη σεζόν που ακολουθούσε. «Το μόνο που θέλαμε ήταν να μπαίνουμε μέσα και να είμαστε καλύτεροι από τον αντίπαλο. Η περίοδος που έμεινα στον Ηρακλή ήταν η καλύτερή μου»έχει πει ο Χάγκαν.
O Ηρακλής έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο, αλλά σημαντικός του αντίπαλος ήταν η αστάθειά του. Mεγάλες εντός έδρας νίκες όπως αυτή με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, διπλό στο «Χαριλάου», ωραία μπάλα, αυτοματισμοί, έδωσαν στον «Γηραιό» σημαντική ώθηση. Ωστόσο, η εσωστρέφεια, οι έριδες στα αποδυτήρια προκάλεσαν αναστάτωση και ο Ηρακλής δεν μπορούσε να χτίσει σερί για κάτι παραπάνω από την 5η θέση.
Είχε την 6η καλύτερη άμυνα, αλλά και την 6η πιο δυνατή επίθεση, αλλά έναν κακό β’ γύρο που του έβαλε φρένο σε κάτι εντυπωσιακό! Ηταν και η τελευταία απολαυστική σεζόν για τον «Γηραιό», αφού το καλοκαίρι του 2001 έφυγε το πολυτιμότερο γρανάζι μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, ο οποίος προερχόταν από τέσσερις καταπληκτικές σεζόν με τον Ηρακλή, με απίθανα νούμερα (156 ματς και 83 γκολ) πήρε τον δρόμο για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό!
