Απολογισμός: αν και το Ισπανία – Γαλλία ξεκίνησε… βαρβάτα, με πληρωμή του ασιατικού over 2 στο 1.93 από το 25ο λεπτό κι ενώ για δέκα λεπτά χρεωνόταν ως αυτογκόλ αυτό του Ντάνι Ολμο (για το 4.30 μας, ορθώς όμως άλλαξε – ο Ισπανός το έβαλε) έκτοτε το ματς έσβησε από θέμα γκολ. Οι «μπλε» του Σούλη Παπαδόπουλου από το λιμάνι της Μπαγιόν δεν έκαναν σχεδόν το παραμικρό για να αντιστρέψουν τη μοίρα τους.
Ξανασκούπισέ τον, Ρόναλντ!
Στα νοκ άουτ η Ολλανδία το πήγε καλά το γράμμα: τρίμπαλο στους Ρουμάνους, ανατροπή και 2-1 με τους Τούρκους. Ομάδα που ξέρει πώς να δημιουργεί ευκαιρίες και να σκοράρει, είχε φανεί και από τον όμιλο με «κηλίδα» την ήττα από την Αυστρία – που μάλλον σε καλό τους… έκατσε αφού έπεσαν από το πιο βατό «μονοπάτι». Κομβική η απόδοση έως τώρα τεσσάρων παικτών: του κίπερ Φερμπρούχεν, του full back Ντάμφρις, του σκύλου χαφ Σίμονς και του γκολτζή Χάκπο φυσικά, με υστερόγραφο τον Φέχορστ που, όποτε μπαίνει αλλαγή, σκοράρει.
Η Ολλανδία είχε 20 χρόνια να βρεθεί σε ημιτελικό Euro – κι αυτό λέει πολλά. Ήτοι, από τον αποκλεισμό από την οικοδέσποινα Πορτογαλία με 2-1 το 2004, έκτοτε ίσα που είχε φτάσει μια φορά στους «8» ενώ το ναδίρ της ήταν η απουσία από την τελική φάση το 2016. Πριν από ενάμισι χρόνο μάλιστα ήταν στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ και, αν και αήττητη, αποκλείστηκε (στα πέναλτι από την Αργεντινή), με τον Λουίς φαν Χάαλ στον πάγκο τότε.
Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα της τουλίπας βλέπουν αρκετά κοινά με τη φετινή πορεία κι εκείνη στο Euro 1988, το οποίο είχε διεξαχθεί ξανά στη Γερμανία και έκλεισε με τον τίτλο χάρη στην επικράτηση επί της Σοβιετικής Ενωσης στον τελικό. Στον μόνο τίτλο, ως τώρα, των «οράνιε» που είναι η μοναδική χώρα με τρεις χαμένους τελικούς Μουντιάλ (1974, 1976 και 2010…).
Μάλεν ή Μπέρχφαϊν στα εξτρέμ το δίλημμα του Ρόναλντ Κούμαν, ο Ντε Λιχτ σοβαρεύτηκε στα στόπερ, γνωστή πρακτικά η ενδεκάδα των «οράνιε».
«Για τους παππούδες μας»
Πλάκα πλάκα, στον προηγούμενο (και μοναδικό) ημιτελικό της επί γερμανικού εδάφους, 21 Ιουνίου 1988, η Ολλανδία είχε αποκλείσει με 2-1 την οικοδέσποινα Δυτική Γερμανία με τον νυν εκλέκτορα Ρόναλντ Κούμαν να ισοφαρίζει με πέναλτι στο 74’ (τη νίκη έδωσε ο Μάρκο φαν Μπάστεν στο 88’).
Και, μετά το ματς ο φωτογραφικός φακός «συνέλαβε» τον Κούμαν να σκάει ένα σατανικό χαμόγελο και να σκουπίζει με τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας τον… πισινό του! Προφανώς και η κίνησή του προκάλεσε σάλο στη Γερμανία και άγριο κράξιμο, σε αντίθεση, φυσικά, με την Ολλανδία, όπου ο κόσμος αποθέωνε τον ποδοσφαιριστή της Αϊντχόφεν (διότι εκείνη η νίκη παρέπεμπε, έστω και δεκαετίες μετά, στην ολλανδική αντίσταση επί της Βέρμαχτ στον πόλεμο…).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο και τα πονταρίσματα στο sentragoal.gr
