Τί είδα με τον Πανιώνιο: Κρίμα κι άδικο που δεν νίκησε η υπερηχητική Μαύρη Θύελλα

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ακόμα και ο πιο δύσκολος, ο πιο απαιτητικός, ο πιο δύσπιστος οπαδός να μην έμεινε ικανοποιημένος από την εμφάνιση της Καλαμάτας στο ντέρμπι με τον Πανιώνιο. Από τη στιγμή που ο ίδιος ο προπονητής των “κυανέρυθρων” Αντώνης Νικοπολίδης παραδέχτηκε δημόσια στις δηλώσεις του πως ακόμα και η ισοπαλία είναι άδικο αποτέλεσμα για την ομάδα του, τα λόγια περιττεύουν…

Ίσως, η καλύτερη Καλαμάτα επί Πρασσά, μακράν… Τέτοια αίσθηση ικανοποίησης την τελευταία 5ετία, θυμάμαι μόνο στον αποκλεισμό του Παναιτωλικού πριν δυο χρόνια περίπου,  αλλά το χθεσινό σε επίπεδο απόδοσης και ποιότητας δεν συγκρίνεται. Κι επειδή έχουν γραφτεί ήδη διθύραμβοι για την αγωνιστική εικόνα της Καλαμάτας του Δημήτρη Σπανού, ιδίως στο α΄ μέρος, δε θα αναλωθώ σε επιπλέον επαίνους…

Στο πρώτο ημίχρονο οι “μελανόλευκοι” ήταν απλά καταπλητκικοί. Μια ομάδα δε μπορεί να παίζει στον ίδιο ρυθμό σε όλο το 90λεπτο και αυτό φάνηκε στην επανάληψη, όπου ο Πανιώνιος έπαιξε φουλ άμυνα, προκειμένου να περιορίσει την επιθετικότητα της Καλαμάτας, οι γηπεδούχοι δεν είχαν τις τελικές του α΄ 45λέπτου εντούτοις είχαν 6 έναντι 1. Είχε σε εξαιρετική ημέρα τον πολύ καλό του τερματοφύλακα το Γιαννακόπουλο και την τύχη όπως και η Κηφισιά στο πλευρό του, δοκάρι ο Μόρσεϊ με τον Πανιώνιο, δυο δοκάρια οι “μελανόλευκοι” και με την έτερη αθηναική επίδοξη πρωταθλήτρια πριν δυο εβδομάδες πάλι στην Παραλία.

Τί να πει κανείς για την Καλαμάτα του α΄ μέρους. Τα είχει σχεδόν ΟΛΑ. Ποικιλία στο παιχνίδι, στην ανάπτυξη, στη δημιουργία, στην πίεση, αλλά της έλειπε δυστυχώς κάτι πολύ βασικό. Ένα σέντερ -φορ. Ότι δοκίμασε σωστά, με μέτρο, τον κατάλληλο χρόνο και προπάντων με πλάνο και ορθολογικά ο Σπανός σα λύση στην κορυφή της επίθεσης δεν έφερε τα τελειώματα που επιθυμούσε. Η ομάδα πάντως έφτανε συνεχώς στην πηγή, άρα είναι σε καλό δρόμο, στη σωστή πορεία και πισωγυρίσματα δεν επιδέχεται η δουλειά που γίνεται και η προοπτική που υπάρχει…

Κοινώς… Όταν δε μπορείς να νικήσεις φροντίζεις να μη χάσεις το ματς και όταν χάνεις ευκαιρίες δέχεσαι γκολ… αυτοί οι νόμοι του ποδοσφαίρου να τους ξεχάσουμε, δεν ταιριάζουν στη φοβερή ομάδα που έκανε κόντρα στον Πανιώνιο όλη την Ελλάδα να παραμιλάει, και μαζί με τον κόσμο της Μαύρης Θύελλας στις κερκίδες να ζηλεύει…

Όχι πισωγυρίσματα στη σκέψη για αυτή την Καλαμάτα λοιπόν, στο διάστημα που είναι ο Σπανός έχουν βελτιωθεί πολλά, υπάρχουν αδυναμίες και ελλείψεις ακόμα… Πάντως και κάθετες πάσες είδαμε, και τριγωνάκια, ανάπτυξη από όλες τις πλευρές και με όλους τους τρόπους, καλύτερη θα γίνεται η ομάδα, θα ενισχυεθί εκεί που πρέπει, το θέμα του σέντερ φορ θα ξακαθαρίσει, γιατί είναι κρίμα και άδικο η όλη προσπάθεια να μην… τελειώνει…

Είχε 28-4 τελικές (απίστευτο) 13-0 κόρνερ (!!!) πότε άλλοτε τα είχαμε δει αυτά στην Παραλία;

Ναι, χρειάζεται η ομάδα ένα γκολτζή, κυνικό… Θέλει το εύκολο γκολ και έναν οργανωτή ένα καθαρό μυαλό που θα κουμαντάρει και στο σωστό χρόνο θα… αποφασίζει…

Τα άλλα τα έχει, καθολική υπεροχή, ενέργεια , διαφορά σε φυσική κατάσταση Πείθει πλέον η Μαύρη Θύελλα, σε όλους τους τομείς, κι ας μην κατάφερε να πάρει τα δυο ντέρμπι, με Κηφισιά, Πανιώνιο όπου το άξιζε και στα δυο βάση ευκαιριών και συνολικής παρουσίας στο τερέν. Άφησε βαθμούς στο γήπεδό της, αλλά τα ντέρμπι δεν έχουν έδρα…

Για την ιστορία… το 1-1 ουσιαστικά κρίθηκε με δυο αυτογκόλ. Με την επιστροφή Μουστακόπουλου, 4-2-1-3 παρέταξε ο Σπανός, διατηρώντας το σχεδόν σε όλο το 90λεπτο, στο β΄ μέρος στο τέλος έπαιξε 4-1-3-2 (με Γρίβα, Παμλίδη επιθετικές αιχμές) φυσιολογικό γιατί η ομάδα πίεζε για το δεύτερο γκολ. Κάτω η μπάλα, στρωτό ποδόσφαιρο, κοντά οι γραμμές, αντέδρασε αμέσως και βγήκε μπροστά χάνοντας ευκαιρίες με το που δέχτηκε γκολ η Καλαμάτα, κάτι που έλειπε από τα πρώτα παιχνίδια που για μεγάλο διάστημα ήταν παθητική, ένδειξη νοοτροπίας νικητή που έχει πλέον περάσει στην ομάδα και σκέψης για κυριαρχικό παιχνίδι.

ΚΟΤΣΑΡΗΣ: Καμία ευθύνη στο γκολ. Σωστές επεμβάσεις όταν χρειάστηκε

ΟΥΕΣ: Ο κορυφαίος του αγώνα. Πάνω-κάτω, δεν έχασε στην άμυνα μάχη, σωστές επιθετικές πρωτοβουλίες, στηρίγματα μπροστά και μια τελική.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ: Ανασταλτικά γενικά σοβαρός, επιθετικά βοήθησε περισσότερο στο πρώτο ημίχρονο δίνοντας στηρίγματα στις εκτελέσεις κόρνερ από αριστερά, είχε ένα καλό σουτ που εξουδετέρωσε δύσκολα ο Γιαννακόπουλος, για δεύτερη φορά προσεκτικός και συγκεντρωμένος. Στο β΄ είχε κάποια λάθη πήρε και κίτρινη σε φάση που ο Σεμπά τον αφήνει στην πλάτη του και πριν μπει στην περιοχή ο αρχηγός αναγκάστηκε να τον ανατρέψει.

ΣΤΡΟΥΓΓΗΣ:Αμυντικά ογκόλιθος, στην επανάληψη κανά δυο φορές τον είδαμε να επιχειρεί με ατομική προσπάθεια να βγάλει την ομάδα μπροστά, βοηθώντας στην επίθεση

ΠΙΡΙΝΕΝ: Μοιραίος, η μπάλα βρίσκει στο πόδι του στην κίνηση Σεμπά να γυρίσει στη μικρή περιοχή στο 8΄ αλλάζει πορεία και καταλήγει στα δίχτυα. Γενικά πολύ καλός,  στη φάση του γκολ, στιγμαιία άφησε χώρο στο Σεμπά, επιτρέποντάς του να στοπάρει να γυρίσει, ο Βραζιλιάνος δε πήγαινε για γκολ, μπήκε όμως…

ΚΑΤΑΛΝΤΙ: Απίστευτη εμφάνιση ιδίως στο α’  μέρος. Μακράν ο καλύτερος παίκτης στο διάστημα αυτό. Ανασταλτικά θετικός, μεσοεπιθετικά πολύ δουλειά και σουτ όταν είχε χώρο. Παίζει με μυαλό, παραδίδοντας μαθήματα απλού, σύγχρονου ποδοσφαίρου. Στην επανάληψη σταδιακά κουράστηκε, έτρεξε πολλά χιλιόμετρα, αντικαταστάθηκε στο 85΄.

ΜΟΥΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με τον Κατλαντι… πίσω, έδωσε περισσότερο βοήθειες στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, αποτελεσματικός και στα ανασταλτικά του καθήκοντα με πολλά κοψίματα στον άξονα και εξασφάλιση έτσι της συνέχειας των επιθέσεων για την ομάδα. Έπεσε και αυτός στο β΄ ημίχρονο, ορθώς αντικαταστάθηκε στο 71΄, χρειαζόταν στο γήπεδο ένας πιο επιθετικογενής παίκτης.

ΠΑΜΛΙΔΗΣ: Ο κατερινιώτης δεν έχει βρει ακόμα σταθερή θέση στην 11άδα, αλλά είναι και πολύτιμος σε αυτή. Έπαιξε φορ, δεν είναι η θέση του, πάλεψε όμως, κινητικός δημιούργησε ρήγματα και κανά δυο φορές η μπάλα τον πούλησε σε πάσα, πάρε-βάλε γκολ σε συμπαίκτη του μέσα στα καρέ.

ΜΟΡΣΕΪ: Πρόσωπο του α΄μέρους, με τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν, κάποιες τις δημιούργησε εξαιρετικά ο ίδιος αλλά χωρίς δύναμη και ουσία στα τελειώματά του. Είχε αρκετές φορές την ευκαιρία να σκοράρει, στάθηκε και άτυχος στο 11΄ όταν το σουτ που επιχείρησε χτύπησε στη κάθετη δοκό. Στην επανάλψη δε βρήκε διαδρόμους και μοιραία αντικαταστάθηκε στο 63΄.

ΜΟΡΕΪΡΑ: Ξεκίνησε καλά, με τρεξίματα, πλαγιοκοπήσεις, σέντρες που ανέβαζαν την ομάδα ψηλά, στην επανάληψη δεν είχει τον ίδιο ρυθμό, παραμένοντας ωστόσο πολύτιμος, έγινε αλλαγή στο 85΄.

ΝΤΙΓΚΙΝΙ: Εξαιρετικός, αν και κάποιες στιγμές του έλειπε η γρήγορη κίνηση, ωστόσο στον άξονα έκανε πολύ δουλειά, πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης, μεστή εμφάνιση και στο δεύτερο μέρος.

ΦΡΙΜΠΟΝΓΚ: Μπήκε στο 63΄.Δεν έχει ακόμα ποδοσφαιρική ωριμότητα, αλλά ήταν ο καλύτερος Φρίμπονγκ με τα χρώματα της Καλαμάτας, τον αισθάνθηκε η άμυνα του Πανιωνίου, έχει την έκρηξη στο παιχνίδι του, είχε 2 καλές τελικές, ειδικά η μια σουτ που επιχείρησε έδιωξε με υπερένταση προς το τέλος του αγώνα ο Γιαννακόπουλος. Ένα τσαφ έκανε στην άμυνα χάνοντας τον παίκτη του και ορθώς τα άκουσε από τον Σπανό.

ΓΡΙΒΑΣ: Μπήκε στο 71΄ σαν δεύτερος φορ δίπλα στον Παμλίδη, δεν είναι η θέση του τελειώσε βέβαια στα πλάγια όταν μπήκε στο 85΄ο Μπαράλες, δεν είχε τελική, δεν έδωσε το κάτι παραπάνω.

ΆΛΒΕΣ: Μπήκε στο 85΄, για πρώτη φορά φέτος, ίσως… τρακαρισμένος που είχε καιρό να παίξει “μέτρησε” στο ενεργητικό του δυο σοβαρά λάθη χάνοντας τη μπάλα στο κέντρο αλλά ευτυχώς χωρίς συνέπειες για την ομάδα του.

ΜΠΑΡΑΛΕΣ: Μπήκε στι 85΄ πρόλαβε να δώσει τις γνωστές μάχες του και να έχει δυο κεφαλιές προς την εστία, συζητήθηκε το αν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί νωρίτερα, η παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο ωστόσο ίσως… εκβίαζε το στρωτό παιχνίδι των γηπεδούχων σε καμινάδες για να βρουν τον Αργεντίνο όταν με κάτω η μπάλα, δημιουργούσε η Καλαμάτα απειλή ασχέτως αν δεν ερχόταν το δεύτερο γκολ…